حضرت علی علیه السلام

هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد شب ها و روزگاران؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد امواج دریاها؛ هیچ معبودی جز خدا نیست و رحمت الهی بهتر از آنچه جمع می کنند، می باشد؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد خار و درخت؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد مو و کرک؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد سنگ و کلوخ؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد حرکت دیدگان؛ هیچ معبو ...

حضرت علی علیه السلام علاوه بر این که تمام زندگی خویش را در پیکار با ستم سپری کردند همواره به پیروان خود تاکید می فرمودند که از هر راه ممکن به مبارزه با آن بپردازند تا بساط ستم و بی عدالتی از سطح جامعه زدوده شود و عدالت حاکمیّت یابد

یکی از شعارها و واژه های جذاب که امروز فراوان به کار می برند، اصلاح طلبی Reformism (رفرمیسم) است.

یکی از برنامه های اصلاحی حضرت علی علیه السلام در دوره زمامداری ایشان، گماشتن نیروهای صالح و کارآمد در مصادر امور حکومت بود، زیرا پایه ریزی و دوام حکومت دین محور و عدالت گستر بدون کارگزاران شایسته، عملی نخواهد بود.

حضرت علی علیه السلام همیشه همراه و یاور پیامبر بودو در دامان نبوت پرورش یافت. شفقت و محبت پیامبر صلی الله علیه و آله نسب به امیرالمومنین علیه السلام غیرقابل وصف بود، به طوری که احترام و مهری که نسبت به حضرت علی علیه السلام در دل داشت نسبت به هیچ یک از یاران خویش نداشت

نهج البلاغه دریای بی پایانی است از در کلام امیرالمؤمنین مولا علی، علیه السلام. او که پژواک روشن و فراگیر عدالت انسانی است و نشستن بر آستانه مقدس نهج البلاغه او، روح تشنه ما را از پرتو درخشان کلامش سیراب می کند.

از یک جهت، تبلیغ بر سه گونه است:

مادرش او را «علی» و «حیدر» نامید و چون پا بر شانه پیامبر صلی الله علیه و آله نهاد و بت ها را شکست، از باب بلندی و رفعت مقام و شرف، او را «علی» نامیدند.

جمیع خلق در جمیع علوم، عیال علی علیه السلام باشند، زیرا که او در غایت ذکا و زیرکی و فهم بود و حرص یاد گرفتن داشت، و او را همچو رسول خدا صلی الله علیه و آله معلّمی و استادی بود و شب و روز در خدمت آن حضرت به سر می برد و یک ساعت و یک لحظه از آن حضرت جدا نبود و میل تمام به یاد گرفتن او داشت و نهایت سعی و جِدّ به جای می آورد تا آنکه به مرتبه ای رسید که ...

ای علی! ای شهید شیوه عدل، ای علی، ای امید هر محروم. سرتاسر زندگانی ات یک «فریاد» بود و تمام سخنانت یک «پیام» و تمام گریه ها و مناجات هایت یک «عشق» را می نمایاند و تمام شمشیرزدن ها و جهادها و حماسه آفرینی هایت در پاسداری از یک «حقیقت والا» بود